India – Global Hunger Index

December 2, 2022

India – Global Hunger Index

Padmini Arhant

Amid Vikas (progress and development) touted as the incumbent administration i.e. the Central Government in New Delhi’s campaign slogan, it is important to notice the real indicator of economic progress or the lack thereof critically reflecting  hunger and poverty among overwhelming population in India at the lowest economic strata. 

Not to mention New Delhi Central government monetized political campaign through foreign hired presenter embellish India’s GDP at the alleged 13.5% in contrast to ground reality with dire hunger and poverty situation. 

India – Global Hunger Index

In the 2022 Global Hunger Index, India ranks 107th out of the 121 countries with sufficient data to calculate 2022 GHI scores. With a score of 29.1, India has a level of hunger that is serious.

In comparison, India’s neighbors in the Indian sub-continent surpassed India with considerable lead in this context. 

Nepal ranks 81st out of the 121 countries with sufficient data to calculate 2022 GHI scores. With a score of 19.1, Nepal has a level of hunger that is moderate.

Bangladesh has moved eight notches down to rank 84th among 121 countries in the Global Hunger Index (GHI) 2022, still surpassing neighbouring India (107th), Pakistan (99th) and Afghanistan (109th).

Pakistan – In the 2022 Global Hunger Index, Pakistan ranks 99th out of the 121 countries with sufficient data to calculate 2022 GHI scores.

No matter what paid propaganda persists during elections, the actual economic conditions such as hunger, poverty and survival amongst the vast majority of population speak for national economic circumstances confirming the government failure to address the most pertinent issue. 

In the rank out of 121 countries;

Nepal – 81st

Bangladesh – 84th

Pakistan – 99th 

India – 107th 

Padmini Arhant

Author & Presenter

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

India – Election and Electoral Bonds

November 23, 2022

India – Election and Electoral Bonds

Padmini Arhant

Election in a democracy is increasingly compromised via voting irregularities, tampering electronic voting machine (EVM), cash payments to voters to sway votes, incentives designed to attract voters only during election. Then there is horse trading upon losing majority with open bidding on opposition winning candidates to jump ship on the offer. The alternative is threat tactics to submit to political party bidding that are the norm.

The electoral bonds is the last straw on camel’s back directly undermining electoral process in the so-called democracy. The electoral bonds passed in Parliament with ruling and all opposition parties unanimously voting in favor in view of personal benefit jeopardize the concept of free and fair election.

The money flowing through electoral bonds from myriad sources have no checks and balances besides facilitating black money circulation with no limit. The election is also the means for money laundering through contributions to political campaign and candidacy.

The power game involves trade and tactics that are anything but democratic. The end justifying the means is never an issue for those seeking power at all costs regardless of dismal record and public grievance on government failure to address key issues related to economy like high inflation, unemployment, farmers plight, small business and informal sector employment and livelihoods displaced with specific corporate monopoly… are major concerns among population deprived of due economic growth and development.

Amidst burgeoning problems, the foreign power incursion and invasion of territories viz. China’s aggression along the Himalayan region and territorial annexation of land in Arunachal Pradesh with further encroachment in northeastern states like Sikkim, Nagaland, Meghalaya, Manipur, Assam…exacerbate foreign intrusion.

The interesting irony is politics and politics’ recruited contingency comprising satirist having political relation and variety specializing in perversion and hooliganism targeting truth speaker and factual content with nuanced comments like – someone wearing casual home outfit competing with so-called Superstars convey explicit obsession and invasion of home and life of someone faraway across the ocean on other side of the planet while the same elements remaining clueless and even oblivious to a neighbor next door deploying troops surrounding the nation all around.

How about politics focus on real existential threats like China’s claim on national territories in the domestic front?

The diversion of taxpayers funded spyware and recruits’ perverse activities with 24/7 spying and eavesdropping on someone miles away and commenting on the individual clothing and lifestyle shifted to curtailing expansionist policy from across the border with China would be productive and preemptive.

Notwithstanding, the same politics turning a blind eye to neighbor China across the border engaged in bio-engineering of the deadly corona virus in Wuhan lab, Hubei Province that consumed more than million lives in homeland transforming India into mass graveyard in 2021 elaborate on politics’ misplaced spying strategy.

The government and political leadership neglecting fundamental national priorities is evident in repeat violations and uncivilized behavioral pattern at own citizens’ expense.

In conclusion, politics surrendered to political funding and financing not barring the enemy such as China investment in politics creating conflict of interest is an irrefutable fact. In quid pro quo New Delhi tender approval for Beijing controlled China based companies against Indian bidders in central government power projects in Uttar Pradesh in the height of the pandemic in 2020 summarize the state of affairs.

Importantly the truth sayer and presenter is targeted as the sworn enemy with persistent spying and relentless insinuations using film industry content in adherence to global master’s flawed paradigm.

The unethical vulgarity confirm backwaters politics with preference for crude lewd indulgence much to own collective peril.  

Padmini Arhant 

Author & Presenter

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

COVID19 – Confirmation on Source and Origin Update 2024

November 3, 2022

COVID 19 – Corona Virus Origin and Source 

Padmini Arhant

COVID 19 Revelation at the early onset in 2020 coming into fruition in 2024

Former National Institutes of Health (NIH) Director Dr. Francis Collins admitted to members of Congress last week that the coronavirus lab leak theory was in fact credible, despite his claims in 2021, in which he called it a “distraction.”

Collins made the admission during a closed-door, 7-hour interview on Friday with the House Select Committee on Coronavirus Pandemic, echoing testimony from Dr. Anthony Fauci, who was the public face of the U.S. coronavirus pandemic response.

The subcommittee’s chairman, Rep. Brad Wenstrup, R-Ohio, released the key takeaways from the interview with Collins, saying he served as Fauci’s “boss.”

 

U.S. Senate Lab Origin Most Likely

The facts presented on this site and sub-domain at the pandemic onset and thereafter not surprisingly attracted usual response in virulent attacks deadlier than the corona virus to suppress truth.

Nonetheless, the well substantiated facts were continuously published undeterred in the face of massive collusion to hide real factual information from the world despite colossal loss of lives from the pandemic. 

Now the video link above on the U.S. Senate concurrence on the corona virus origin from the lab is better late than never determination on the most devastating health disaster inflicted on humanity at large. 

The numerous articles published in this domain and sub-domain regarding this issue is a refreshment of memory on incontrovertible facts related to SARS (COV2) origin, source and management or otherwise. 

Padmini Arhant 

Author & Presenter 

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

These articles were published back in March – April 2020 and throughout the epidemic battle.

Corona Virus COVID 19 – Origin and Source

Corona Virus (COVID19) – Manufactured in Wuhan Lab, China

Corona Virus – SARS-COV2 Origin and Cause

 

தமிழ் நாடு மற்றும் இந்திய மத்திய மாநில அரசு அடிமைத்தனம்

November 1, 2022

தமிழ் நாடு மற்றும் இந்திய மத்திய மாநில அரசு அடிமைத்தனம்

பத்மினி அர்ஹந்த்

எப்ப அரசியல் தன் அரசியல் பதவிக்காக தொழில் அதிபர்கள் மற்றும் அந்நியர்களின் அடிமை அடியார்களாக இருந்து கொண்டு மக்களையும் மாநிலத்தையும் தேசத்தையும் விலை பேசி, மாநிலம், தேசம், பொது மக்கள் சொத்தை கொல்லை அடித்து அந்நிய நாட்டில் (சுவிஸ் வங்கி போன்றவை) பதுக்கி வைத்து அந் நாட்டவர்கள் சொகுசாகவும், கொல்லை அடிக்க படுகிற நாட்டின் மக்கள் தலைமுறை தலைமுறைக்கு அவர்களை ஏழ்மை, பட்டினி, பற்றாக்குறையில் வாடி வதங்கி கொண்டிருக்கும் நிலமையை நிரந்தரமாக்கி தான் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து பாசிஸ்ட் மற்றும் வாரிசு ஆட்சி புரிபவர்களின் இறுதி காலம் நெறுங்கி விட்டது.

ஆதலால், அந்நியர்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள அரசியல் அவர்களின் கதை வசனம், அதன்படி நடிப்பு, தோரணம், போலி வேடம், யார் இவர்கள் எல்லாம் சேர்ந்து குறி வைக்கும் ஏதிரியோ அந்த எதிரியின்அதாவது என்னை எனது அடையாளத்தை தனதாக்கி  உண்ட வீட்டையே உடைப்பது இவர்களின் தற்காலிக கல்லம், கபடம், கல்மிஷம், நயவஞ்சக, மூட முட்டாள் த்ராணியாகும்.

குரங்கு மானாகவோ மயிலாகவோ இயலாது. அப்படி இறங்கும் பட்சத்தில் குரங்குக்குத்தான் மான கேடும் அழிவும் நிச்சயம்.

பூர்விக தமிழவளான நான் சைவ மதத்தை ஜென்ம ஜென்மத்தில் வழி பட்டு  தவம் த்யானம் செய்து என் சிவனோடு ஒன்றிணைந்த மனைவி துணைவியான என்னை வேண்டுமென்றே இஸ்லாத்தைச் சேர்ந்தவள் அல்லது மலையாளி போன்ற மதம் இனம் சார்ந்த அறிகுறியை என் மீது சுமத்துவது இவர்களின் சூதாகும்.

இதற்கும் மேல் சம்பந்தமில்லாத சினிமா, அரசியல் துறையுடன் அவரவர் பணம், புகழ், பதவி செல்வாக்கிற்காக என்னை இணைத்து இதில் திணித்து ஒபாமா, மோடி, ரஜினிகாந்த், விஜய், சீமான் என்ற கிறித்துவ மதத்தைச் சார்ந்த சைமன்…எல்லோரையும் நானாகவும், நான் ஒரே சமயத்தில் அவர்களாகவும் கடந்த 14 வருடங்கள் நடக்கும் மோசடியாகும். 

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் RSS போன்ற எதிர் மறையான உறுப்பினர்களை எதிர்த்து விமர்சனம் செய்யும் என்னை RSS ஆகவும் பல்வேறு போலி  பெயரைச் சூட்டி பிரச்சாரம் செய்கிறது இவர்கள் பனி புரியும் இல்லுமினாட்டி கும்பல் விதித்த அயோக்கிய தனம்.

இத்தகைய கேவலமான பொய்க்கு இவர்கள் பணிந்து இப்படி தன் முகத்தில் கரியை பூசி மாண்டு போகிற சகல காரியங்களில் செயல் படுகிறது இவர்களின் தலையில் இவர்களே மண்ணை வாரி போடுவதாகும்.

தன் தள்ளாடும் கூடிய சீக்கிரம் சிதைந்து போகும் சிம்மாசனத்தை சமாளிக்க என்ன குறுக்கு பாதைகள் இருக்கோ அதையெல்லாம் கைப்பற்றி தன்னையும், மக்களையும், மாநிலம், தேசத்தையும் ஏமாற்றும் இவர்களின் அல்பத்தனம் இவர்களுக்கு ஆபத்தைத் தான் பெரிதாக்குகிறது.

ஆதலால், இவர்களின் எந்த விதமான கைவரிசையும் நாடகமும் இனிமே செல்லாது. இத்தகைய சூழ்ச்சி சூட்சமம் இதில் ஈடு படுபவர்களைத்தான் கதற வைக்கும்.

இதில் சிறிதும் சந்தேகம் வேண்டாம்.

இவர்களின் வினையே இவர்களை தண்டிக்கும்.

முக்கியமாக தலை முழுக தக்கவைகள் இவ்வகைகள் இவ்வாறு உறுப்பினர் ஆவர்.

உயிரில்லாத அரசியலில் தொழில் அதிபர் மற்றும் அந்நியர் நலனிற்காக அமர்த்தப்படும்  பிரதமர், ஜனாதிபதி, உள்நாட்டு அமைச்சர் ஆகியோரிலிருந்து மாநிலத்தின் முதல் அமைச்சர், ஆளுநர் வகைறாக்கள் இவர்களை கட்டு படுத்துபவர்களை கும்பிடுவதற்க்கு தான் இப்பதவியில் உட்கார வைப்பது.

சனாதனம், , RSS, மனு தர்மம்  ஒரு பக்கம் சமுதாயத்தை பிளவு படுத்துவதும்,

மறு பக்கம் திராவிடம், பெரியார் என்ற பொய் பிம்பம், அண்ணாதுரை, எம்.ஜி.ஆர், ஜெயலலிதாமூ.கருணாநிதி பற்றாதது போல் இப்பொழுது மூ..ஸ்டாலின், உதயநிதிஎன்று திரையுலகம் மூலம் அரசியல் தொழிலில் வந்தவர்களை தமிழர்களின் மேல் திணிப்பு.

இவர்களின் ஆதிக்கம் எப்படி ஈழத்தின் கொடுமை அழிவின் காரணமோ, அதே போல் தமிழ் நாட்டிலும் மற்ற அகில உலகத்தில் வசிக்கும் மிச்சம் மீதி தமிழரை இவர்கள் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள திரைப்படம் தமிழ்  மரபையும் தமிழர்களை கொச்சை படுத்தும் வியாபாரத்தில் ஒரு தரம், மற்றபடி ஏமாற்றும் அரசியல் வழியில் சென்று தமிழ் நாட்டின் ஆதி தமிழர்களை ஈழத்தின் கதியில் தள்ள பிரயாசிப்பது ஆச்சரியமில்லை.

பூர்வீக தமிழர்களை வந்தேறி என்றும், வந்தேறிகளை நிரந்தரவாசிகள் என்ற பொய் பித்தலாட்டத்தை ஊகிப்பதற்காக பட்டி மன்றம் என்ற குப்பை தொட்டி மன்றம் மற்றும் மருத்துவர் என்ற எதையும் நிதானமில்லாமல் ஆதாரமில்லாமல் உளறுபவர்களை பெரியார், திராவிட அரசியலின் பிரதிநிதிகளாக பணம் கொடுத்து காலமான ஏர்மாறான பெரியார், கையாலாகாத திராவிடம், சுவிஸ் வங்கியில் தமிழ் நாட்டின் சொத்தை கொல்லை அடித்து தன் இருபது தலமுறைக்கு பதுக்கி வைத்திருக்கும் அராஜகத்தை நீடிப்பதற்காக செயல் படுவது தீ பற்றி எரியும் மாளிகையிலிருந்து தப்பி ஓட முயற்சிப்பதாகும்.

எந்த தீயவையும் தீங்கு நினைப்பவர்கள், பங்கிடுபவர்கள் மற்றும் தலமை புரிபவர்கள் எல்லோரையும் ஒட்டு மொத்தமாக கடைசியில் கடுமையாக பாதிக்கும்.

இதில் மாற்று கருத்திற்கு வாய்ப்பில்லை.

கசப்பான உண்மை:

திராவிட மூ. கருணாநிதி குடும்பத்தினரை ஒற்றி அவர்களின் தந்தையென்று கொண்டாடும் பெரியார் பெண் உரிமைக்கான தியாகி என்றெல்லாம் சொல்லி பொய் கட்டமைப்பு உருவாக்கி அரசியலும் செய்து ஆட்சிக்கு வருவது இச் சம்பவத்தில் பிரதிபலிக்கிறது.

மூ. கருணாநிதி DMK தலைவராகவும், முன்னாள் முதல் அமைச்சர் என்ற பதவி பெற்றிருந்த பொழுது 2G விவகாரத்தில் அவரது குடும்பம் கையும் களவுமாக பொது தலத்தில் அகப்பட்ட சமயம், அவரும் அவருடைய குடும்பத்தில் உள்ள ஆண்களும் ஈடுபட்டிருந்த பூதாகரமான விஷயத்தில் சிறைச் சாலை போகும் நிலமை எழுந்தது.

பெண் சுதந்திரத்திற்கு வழிகாட்டி என்று சொல்லி பெரியாரை பின் பற்றும் திராவிட குடும்பம் என்று பெருமை படும் மூ. கருணாநிதி குடும்பத்தில் எந்த ஆணும் தன் குற்றத்திற்கான தக்க தண்டனையை ஏற்க்க வில்லை.

அவர்களுக்கு பதில் மூ. கருணாநிதி மற்றும் அவரின் மகன்கள் ஒன்றாக சேர்ந்து பலி  கொடுத்தது அவர்களின் குடும்பத்தில் உள்ள மகளும் சகோதரியுமான கன்னி மொழியைத் தான் சென்ட்ரல் திஹார் சிறைச் சாலைக்கு ஆறு மாதம் செல்ல வைத்தார்கள்.

இது தான் பெரியார் பற்று மற்றும் பெண் உரிமை, சுதந்திரம் சமத்துவம் போன்ற அரசியல் பிம்பம் திராவிடத்தின் முகமுடியை அகற்றினது.

அதே போல் பெரியார் தாழ்த்தப் பட்டவர்களுக்கு குரல் எழுப்பினார் என்றும் திராவிடம் முன் வைக்கும் அரசியலாகும்.

இப்படி இருக்கையில், இதே 2G சம்பவத்தில் சிக்கி தண்டனை பெற்றது ஒரு தலித் என்று திராவிட DMK கட்சி தலைவர் மூ. கருணாநிதியால் அறிமுகமான MP A. Raja சிறை வாசம் சென்றார்.

பெண் சுதந்திரம் உரிமை அதோடு தாழ்த்தப் பட்ட சமுதாயம் அவர்களின் நலனை குறித்து பெரியார் கொள்கைகள் திராவிடம் நிலைப்பாடு மேடை பேச்சோடுதான், உண்மை நிலவரம் இந்த நிகழ்கள் வழியே தெளிவாகிறது.

திராவிட கட்சி தன் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பெண்ணின் கெளரவம் மரியாதையை பொருட் படுத்தவில்லை. அதில் வெளி உலகத்தின் பெண்களை பற்றி இவர்கள் கவலை படுவது என்ற பிரச்சாரம் தண்ணீரில் எழுதிய காவியம் போல்தான்.

இப்படிக்கு,

பத்மினி அர்ஹந்த்

தமிழ் நாடு மற்றும் அகில இந்தியாவின் நலம்

October 28, 2022

தமிழ் நாடு மற்றும் அகில இந்தியாவின் நலம்

பத்மினி அர்ஹந்த்

இந்தியா மற்றும் தமிழ் நாட்டின் நலன் இந்த மூன்று செயல்களில் பெறலாம்.

முதலாவதுமது பானம் துறக்க வேண்டும். மது விற்பனை அரசாங்கத்திற்கு மிக பெரிய வருமானம்.

அதே சமயத்தில் இந்த மது குடி பழக்கம் ஏழை மற்றும் எளிய மக்களின் துன்பம் தாழ்த்தப் பட்ட நிலையின் பல காரணங்களில் முக்கியமானதாகும்.

அதனால் மதுவை இளைஞர்களும் தவிர்ப்பது நல்லது. மேற்கொண்டு அரசாங்கம் இந்த மதுவின் வருமானத்தை மக்களுக்கு தெளிவாக வெளிப்படுத்துவதில்லை.

அதோடு இந்த மது வருமானம் மற்றும் பொது மக்களின் வரியினால் வரும் மற்ற வருமானத்தை அரசாங்கம் அவரவர்கள் தன் சொந்த அயல் நாட்டு வங்கிகளில் சேர்த்து அந்த கல்ல பணத்தைக் குமித்து வைக்கிறார்கள்.

இந்த நிலமை ஏழை எளியவர்கள் மற்றும் இளைய சமுதாயத்தை பெரும் அளவில் பாதிக்கிறது. இந்த நிலயை நிராகரிப்பது நலனாகும்.

இரண்டாவதாக – திரையுலகம் இக்கால கட்டத்தில் அரசியல் மற்றும் அயல் நாட்டு அந்நியர்கள் விஷத்தைக் கக்கும் பிரச்சார கருவி.

இதனின் மூலம் சமுதாயத்தின் மத்தியில் வேண்டுமென்றே பிரிவுகள், பிளவு, பகை, வெறுப்பு, கசப்பு, காழ்ப்புணர்ச்சி, வன்முறை, குழப்பம் இப்படி பலவகை அனாவசிய வேறுபாடுகளை படம் என்ற பெயரில் உருவாக்கி, தீமையை எதிர்ப்பவர்களை தாக்கும் தீய சாதனமாக மாற்றி விட்டார்கள்.

அதனால் நல்ல பண்பாடு, நடை முறைகள், கலாச்சாரம் ஆகியவை அகற்றப் பட்டு, அதற்க்கு பதில் திரையுலகம் திரைப்படம் எடுக்கும் அவரவர் சுய நோக்கத்தையும், யார் மீது இவர்களுக்கு எதிர்ப்பு இருக்கிறதோ அவரை குறி வைத்து படமென்ற சாக்கில் தாக்குவது இவர்களின் முதல் குறிக்கோள் தவிற ஆசையாகும்.

திரைப்படம் கல்லம் கறுப்புப் பணத்தில் அதிக தொகையில் தயாரிப்பதால், அறம், நீதிநெறி இவர்கள் யாரை குறி வைத்து தாக்குகிறார்களோ அவர்களின் சுய உரிமை ஆகியவைகளை பொருட் படுத்துவ்வ்தில்லை.

இவர்களின் கொள்கையை ஆதரிக்காதவர்களை தன் விருப்பம் படி அவமதிப்பது இவர்களின் சுதந்திரமென்று இக்கால தவறான நடைமுறை ஆகிவிட்டது.

தமிழ் சினிமா குடி பழக்கத்தை தீவிரமாக பிரபல படுத்தி, அதன் எதிர் மறையான விளைவுகளை உதறி தள்ளி, தமிழ் நாட்டின் கோடி கணக்கான குடும்பங்கள் இந்த குடியைக் கெடுக்கும் குடியினால் சீரழிவதை கண்டு கொள்வதில்லை.

தமிழகத்தின் அரசியல் சினிமா துறையிலிருந்து
உருவானதால், இந்நாள் வரை தமிழ் திரையுலகம் அரசியலின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பது ஆச்சரிய தக்கதில்லை.

தமிழ் சினிமா அரசியலாகவும், அரசியல் சினிமாவை போலி பிரச்சார ஆயுதமாகவும் பயன் படுகிறது. மேலும் அரசியல் மற்றும் சினிமாவின் கல்ல கறுப்பு பணம் சலவைக்கு இரண்டுமே உபயோகமாகிறது.

இதில் பாதிக்கப் படுபவர்கள் சாதாரண பொது மக்களே. அவர்கள் தான் அவதியும் அல்லல்களுக்கும் ஆளாகிறார்கள்.

இதை பற்றி அரசாங்க்ம், அரசியல் கட்டுப்பாட்டில் செயல் படும் திரையுலகம் மற்றும் ஊடங்களுக்கு வருத்தம் அல்லது அக்கறை இல்லை.

பொழுது போக்கை கையாளுவது சகல உறுபின்னர்களையும் தன் கைவசப் படுத்தும் செயல்பாடு. அதனால் ஊடகங்கள், திரை படம் இவர்களுக்கு இவ்வகையில் மிகவும் உதவும் ஆயுதம்.

மக்களுக்கு நல்லது செய்ய வருபவர்களை ஊடகம், திரைப்படம் வழியே விமர்சனம் செய்து மான பங்கம் பண்றதில் மும்மரமாக இருப்பது மக்கள் மற்றபடி சமுதாயத்திற்குத்தான் சேதம்.           

ஆனால் நல்லவரை  எப்பொழுதும் பாதிப்பதில்லை.

இக்காரணத்தினால், இத்தகைய கதை, முரண்பாடான விதத்தில் சித்தரிக்கும் படங்களை முழுதும் புறக்கணிப்பது புத்திசாலி தனமாகும்.

மூன்றாவதாக – எந்த அரசியல் கட்சிக்கும் வாக்கை அதாவது தன் வோட்டை அல்லி வழங்கல் கூடாது. அப்படி செய்வதில் எந்த கட்சி ஆட்சி புரிகிறதோ, அவர்கள் மக்கள் வாக்கின் மூலம் பெற்ற அதிகாரத்தை சர்வாதிகாரமாக செயல் படுவதில் சிறிதும்  தயங்குவதில்லை.

ஆகையால் எதிர் கட்சி, ஆளும் கட்சி மற்றும் சுதந்திர கட்சி ஆகியோர்களுக்கு சட்ட சபையில் மற்றும் பாராளு மன்றத்தில் சரிசமமாக வாக்கை அளித்து யாரும் அராஜகம் பண்ண முடியாத படி ஒருவரை ஒருவர் கட்டுப்படுத்தி மக்கள், மாநிலம், அகில தேச நன்மை நலனிற்காக சேவை செய்யும் கட்டயாத்தை உருவாக்க மக்களுக்கு வாய்ப்பு வரும்.

இதை மூன்றும் இப்பவே செய்தால், தமிழ் நாடு மற்றும் ஒட்டு மொத்த இந்தியாவும் அரசியலை அராஜகத்திலிருந்து மீட்டி ஜன நாயக வழியில் செலுத்த வாய்ப்பு உள்ளது.

முக்கியமாக வாக்காளர்களின் வாக்கை பெரும்பாலான ஆளும் கட்சி அலட்சியம் செய்யும் தருணம் இயலாது.

இதில் சிறிதும் தயங்கி பயந்து கொண்டு இவ்வாறு செய்ய தவறினால், அராஜகம் குடியரசை விரைவில் அகற்றி தன் சுய ராஜ்யத்தை நிலைப்பார்கள்.

தமிழ் திராவிடமில்லை. அதே போல் திராவிடம் தமிழ் அல்ல. அப்படி தமிழ் திராவிடமாக இருந்தால், தமிழரை தவிற தெலுங்கு, மலயாளி, கன்னடம் மூன்றுமே தமிழ் நாட்டை இந்நாள் வரை ஆள மாட்டார்கள்.

அதற்க்கு எதிர் மாறாக உண்மையிலேயே திராவிடமான ஆந்திரா, தெலுங்கானா, கன்னடா மற்றும் கேரளா மாநிலங்களை எந்த தமிழரும் ஆளுவது மற்றுமில்லை, அங்குள்ள அரசியலில் தமிழர் அடியார்களோ அல்லது தொண்டர்களாக கூட இருப்பது சாத்தியமில்லை.

இன்னொரு பிம்பம் என்னவென்றால் – பெரியார் திணிப்பு. அது ஏன் தமிழர் தான் இழிச்ச வாய் ஏமாந்த சோணகிரி என்ற நிரந்திர பட்டத்தை சூட்டி, வெளியிலிருந்து வந்தவர்கள் பச்சை தமிழர்கள் என்ற பச்சை பொய்யை சொல்வதில் சிறிதும் தயக்கமில்லை.

அதே சமயத்தில் தமிழ் நாட்டில் பூர்விகம் கொண்டு கடைசி மூச்சு வரையில் (1975) தமிழ் நாட்டின் சிவகங்கையைச் சேர்ந்த திருப்பாச்சேத்தியில் நிலம் புலம், தோப்பு பண்ணை வைத்து தனியாக விவசாயியாக இருந்த பெண்மணியின் பேத்தி நான் வந்தேறியாம்?

பார்க்க போனால் கர்நாடகாவில் பிறந்த தெலுங்கரான பெரியாரை திராவிடமே ஆதி நாளிலிருந்து இந்நாள் வரை ஓரம் கட்டி தலை முழுகி விட்டு, கோட்ஸே சாவர்க்கர் கும்பலுக்கு கும்பிடு போட்டுக் கொண்டிருப்பது தான் உண்மை நிலவரம்.

இதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது என்றால் பெரியார் போலி கொள்கைகள் நேர் மாறான பெரியாரின் வாழ்க்கை பெரியாரின் பிம்பத்தையும், திராவிடம் மற்றும் பெரியார் கோஷம் போடும் பொய்யான நாடகம் அம்பலப் படுகிறது.

இப்படிக்கு,

பத்மினி அர்ஹந்த்

அரசியல் அதிகாரத்தின் அல்ப புத்தி

October 25, 2022

அரசியல் அதிகாரத்தின் அல்ப புத்தி

பத்மினி அர்ஹந்த்

அதிகாரம் தன்னிடம் இருப்பதை அகோரமாக பயன் படுத்துவது அரசியலின் அல்பத்தனமாகும்.

அல்ப புத்தியுள்ள அதிகாரம் தன்னை மீறி எதுவுமில்லை என்ற அல்ப சிந்தனை பல தடவை தவிடுபொடி ஆகியது இன் நாள் வரை நடக்கும் நிகழ்ச்சி.

அப்படி இருக்கையில், இறைவனை ஆழம் பார்ப்பது அதிகாரத்தின் பிம்பத்தைத்தான் பிரதிபலிக்கிறது.

அரசியல் என்ற ஜம்பத்திற்க்கு இவ்வளவு அகம்பாவம் இருந்தால்,

பிரபஞ்சத்தையும் படைத்து, காப்பது, தீமையை அழிப்பது என்ற பல்வேறு ஈடு பாடுகளில் செயல் படும் இறைவன்,

அதோடு ஆகாயம், அனல், மணல், நீர், காற்று ஐம்புலன்கள்          ஆகிய பஞ்ச பூதத்தை தன் ஜடாயுதத்தில் அடக்கி வைத்திருக்கும் அந்த ஆதிபகவன் இந்த அல்ப அரசியலின் அதிகார பிம்பத்தை தகர்க்க முடியாது என்ற தப்பு கணக்கு எவ்வளவு பெரிய முட்டாள் தனமாகும்.

அரசன் அன்று கேட்டால் தெய்வம் நின்று கேட்க்கும்.

இப்படிக்கு,

பத்மினி அர்ஹந்த்

India – Sedition and Separatism

October 1, 2022

India – Sedition and Separatism

Padmini Arhant

Sedition is an accusation by politics to alternative perspective. The politics’ contempt and zero tolerance to constructive criticism is an affirmation.

Never mind the politics own excess baggage in this regard is hardly a concern. The politics’ activities exceeding beyond sedition and separatism on their part beckon focus.

For instance, the head of the nation – the Prime Minister of India in public rally instigated the mob crowd representing own fundamentalist political party brought in trucks and buses to the campaign ground. The Indian PM speech incited the radical elements to target citizens i.e. muslims in India based on their clothing and attire.

Immediately, the muslim students in Delhi University like Aligarh Muslim University (AMU),  Jamia Millia Islamia (JMI) and Jawaharlal Nehru University (JNU)…were attacked inside campus, classrooms and library that were witnessed by the world at large.

These violent events by any definition in a civilized culture is goon politics and exemplify militant aggression against own citizens regardless of religion and denominations. The chronology on RSS run BJP authorized and conducted hate crimes is a persistent trajectory.

The political incitement on violence is not unique to this national political party BJP in India. The once major national party Congress was engaged in similar incidents against Sikhs in 1984 following the late Prime Minister Indira Gandhi assassination.

The regional parties on their part share own contributions in politics promoted caste, religion and communal unrest and divide leading to deaths and destruction of lives in their domain.

The politics playing politics for power is a well known fact and continued unabated until today.

However, the BJP government in New Delhi propaganda on alleged sedition claims against objective valid evaluation of government policy on public issues affecting millions of lives having consumed thousands and million or more lives in the politically hostile narcissist fascist setting speak volume on status quo.

Whenever the political establishment and shadow incognito power behind puppet governance are rattled from the exposure of stagnant contaminated politics, that is telling on their trepidation and acute discomfort to read the writing on the wall.

The radical fundamentalist central government in New Delhi, India moves and maneuvers since election of Gujarat’s former Chief Minister Narendra Modi in 2014 and incumbency today, the Prime Minister’s record amplify the dedication and undivided attention  to oligarchy in general and two in particular Adani and Ambani brothers from the state of Gujarat.

There is no doubt about the devil in the details evidenced in Adani and Ambani owned bulk of Indian economic sector extended well and beyond the Indian sub-continent enormously aided and facilitated by PM Narendra Modi at the center at the vast average Indian population expense.

The two Indian oligarchs from the state of Gujarat – Adani and Ambani’s conglomerate have expansive political clout and influence on the government with national policy and planning customized exclusively to suit and benefit them. The Indian Prime Minister pledge in this context delivered in action is irrefutable.

In contrast, the Indian PM’s promise to credit every citizen’s bank account with Rs.15 lakhs or Rs.1.5 million to evade demonetization debacle and many alike in the past 8 years of term in office only serve as material for humor club.

PM Narendra Modi’s 24/7 service to Adani and Ambani empire causing and exacerbating economic woes for farmers, native land owners like Adi vasis whose land have been confiscated for Adani groups’ owned mining in Chattisgarh and Madhya Pradesh in Central India and more such incidents nationwide are merely the tip of the iceberg.

Now, the flamboyant unveiling of privileged rights on telecommunications with 5G mobile network service handed over to Mukesh Ambani’s Reliance Jio estimated at Rs.2 Trillion transforming market economy into monopoly economy might just be a coincidence inheriting colonial trend in wealth amassment substituting the British so-called Royal with India’s Adani – Ambani tycoons.

The oligarchy monopolization in Indian economy is fast paced unprecedented politics enabled economic coup d’é·tat depriving market economy from entrepreneurial diversity and competitiveness – the essence of innovation and ingenuity.

The previously owned public sector undertakings from railways to airports and telecommunications, finance i.e. banking and insurance like the LIC, health and more…the last but not the least the Indian defense force recruitment is privatized under the government introduced controversial Agnipath policy.

As a result the selective oligarchy control on economy and national affairs is a direct subjugation of economic opportunity to majority population dealing with unemployment and underemployment despite relevant skills and higher qualifications amongst the educated youth in India.

The New Delhi government at the center with the foreign /external affairs Minister urging United States State department to expedite visa processing for thousands of skilled labor especially in the IT sector awaiting approval for arrival in the United States while the Indian government lacking investment programs in providing gainful employment to these individuals is contradictory to PM Narendra Modi’s much touted Atma-Nirbhar aka self-reliance slogan.

PM Narendra Modi national divestment predominantly to the state of Gujarat in infrastructure, industries, ports… clarify priority to PM’s native state.

Additionally, the national mega projects like the new Parliament building, Prime Minister’s lavish 15 acreage sprawling mansion i.e. the Central Vista and Sri Ram Mandir etc., are assigned to groups and architects in Gujarat.

National projects and investments all directed to Gujarat by the central government under PM Narendra Modi, a Gujarati by origin clearly indicative of bias and favoritism that is also suggestive of segregation of a state from the rest of the Union.

Notwithstanding the discriminatory discretions implying sedition and separatism from the principal authority recently monikered the PM of Gujarat rather than PM of the entire republic.

The head of the nation ignoring constitutional obligations on fairness and neutrality in all national matter is a conscientious rejection of due growth and development in other parts of the country.

Considering the incontrovertible reality, these accounts abundantly prove who is actually creating national discord and obvious economic, social and political disparity building and boosting investments in one state Gujarat amid denying progress and prosperity for the rest in the national union of India?

Padmini Arhant 

Author & Presenter 

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

Political Reality

September 30, 2022

Political Reality 

Padmini Arhant

Politics marred with apprehensions from within and outside evolving into great deal of insecurity regarding threats to the seat of power and position is no secret. 

From Julius Caesar days and even earlier in any religion inception and until now politics is eclipsed in betrayal, treason, malfeasance and abuse of power…among myriad common political abnormality.

What is the worst fear in contemporary politics?

Truth, facts and real democracy.

The prevalent fake political era premised on falsehood, fabrication and fraudulence is a convenient setting to camouflage fiduciary feudalist system i.e. proxy representing oligarchy, monarchy, domestic and foreign agenda, religious ideology and lofty personal aspirations beyond reality.

The politics founded and rooted in the process of elimination for rise to power and dominance resigned to impropriety and unaccountability proliferate in crimes and criminal legacy.

As for corruption, politics is the host and the ghost with the most corrupt dealings in quid pro quo and illegal practice held above law while the latter applicable to law abiding citizenry in society to the fullest extent and opponent subject to political witch hunt at taxpayers’ expense.

The corruption in lucrative government contracts with economic sector and foreign governments along with politics as appointees of campaign financiers and lobbyists enable and facilitate wealth amassment for political members and the apparatus during the term in office.

Not surprisingly, politics is cash cow for political members from rank and file to rookie and others presenting themselves on campaign trails as people from humble modest economic background with student loans and credit card debts to the hilt transformed into millionaire, multi-millionaire and billionaire status almost overnight.

Not to mention them securing own retirement and long term future for them and their next generations including reservations in elite educational institutions for their children based on political class family rather than merit is part and parcel of political career. 

These facilities are extended over a long period of time with lifetime perks and privileges as the norm with little or no concern over the financial burden on the ordinary serving the presumptuous extraordinary extravagance.

Juxtaposed the same members have no problems in passing laws stripping retirement savings and medical aid to defense force foot soldiers and front line men and women witnessed recently in the so-called world’s largest democracy or for that matter the western so-called democracy having health, finance and energy industry…to name a few in the economic sector – the primary political campaign donors exploit average consumers with company policy designed to benefit oligarchs’ mega profitability extracting maximum from mainstream work force and consumers at the bottom.

Politics essentially in service to safeguard elitism enhancing and empowering personal and vested interests at the vast majority misery and generational suffering.

The political power trepidation is mainly related to losing authority and control.

Accordingly, adopting various tactics mostly unlawful methods from bribes to intimidation or incentives are deployed to lure opposition, judiciary and the rest to kowtow politics.

The political preparedness to remain in power as life long authority otherwise authoritarian rule begins with wiping opposition having organized media chorus not excluding the disguised so-called investigative journalism – the worst kind hired by authority for mass deception on press freedom.

The authority represented so-called non-mainstream media pleading public monetary support is actually engaged by politics to discredit authentic investigative and independent publications revealing information, incidents and events seeking explanations and openness from politics and incognito power declared a forbidden act.

Politics having little or no opposition in the political front with press and assortment media combined silenced by buying them outright, similar strategy on judiciary and prominent political affiliates in government and private sector guaranteed mutual conciliatory offers – the stage is set for politics to execute devious agenda.

Any exposure in this context is conveniently referred to as conspiracy theory despite knowing well there is no smoke without fire.

The general public left on their own to fight against politics’ complicity on all issues hurting citizens economically, financially and socially are usually handled with brute force and laws in reserve to curb genuine peaceful dissent.

Again politics rejecting the factor on law enforcement and courts paid for and provided by tax payers as consumers and labor community in return turned against them.

Who is left to challenge corrupt power?

The military in many countries toppling governments and assuming power as military junta is not uncommon. These activities are also promoted by foreign powers to destabilize nations that are contrarily used by despotic governance to justify undemocratic rule as well. 

Nonetheless, the military indirect involvement via surrogate government is yet another form in the diverse pattern of governance.

In pseudo democracy, the political authority desirous of tenure position conforming to dictatorial regime address the potential military resistance to authoritarianism with tacit duplicity.

The manner in which politics address any possible scenario from military against the totalitarian political style especially in a waning democracy is by restructuring military institution.

For example, the tradition in a Parliamentarian democracy with Prime Minister on limited terms as the head of the executive branch in charge of government administration is accountable to people, the electorate represented Parliament and constitutional rule of law governing democracy.

On the other hand, the President in the same government dispensation though misconceived as mere ceremonial figure expected to preside over Parliamentary proceedings at the national level and state union affairs in the provincial political issues besides serving as the military commander-in-chief in the original concept.

However, this format and Presidential functionality superseded is noteworthy. 

How this is subverted by the government executive branch in the present so-called democratic environment merit attention?

The Presidential election is an electoral college exercise. The political parties and members at the national and regional forum are easily swayed with rewards in cash and kind to vote for the ruling party Presidential nominee. The ruling power sponsored candidate prevailing over the name-sake contender from the opposition parties for Presidential post in Parliamentary set up is the regular outcome.

The President rather than being the stabilizing power and the authority to maintain checks and balances is typically appointed to the office as the ruling political party envoy carrying out the executive branch orders.

Lately, in Indian system the Presidential function as the military commander-in-chief is disposed with the creation of the chief of defense staff (CDS) post manning entire defense force with army, naval and air force brought under the CDS ambit reporting to the Prime Minister and not the President.

The Prime Minister is now the head of the military through the installation of Chief of Defense Staff (CDS) in the overt transfer of power.

What does this mean in a democracy?

The notion of separation of power for legitimate reasons to avert concentration of power in government body is systematically rendered obsolete.

The Chief of Defense Staff (CDS) appointee is expected to meet the criteria i.e. falling in line by voicing support or echoing sentiments in agreement with Prime Minister’s controversial and contentious policy on national issues regardless of adverse consequences with the probability affecting unity and uniformity in defense force.

The picture is clear having brought military under executive branch viz. Prime Minister oversight through CDS authorizing attractive defense ventures like the explosive Indo-French Rafale defense scandal to arbitrary military decisions not barring military strikes and interventions embedded in the supreme command title. 

The Chief of Defense Staff (CDS) directly reporting to the Prime Minister office fortify the executive branch with absolute power leaving no opportunity or possibility of endangerment to politics’ transition from democracy to autocracy. 

The political authority absorbing power in every aspect with democracy displaced in the systemic omission of constitutional rights paralyzing democratic values is a serious devolution of fragile pluralist society led into majoritarian fundamentalist mobocracy. 

When oligarchy and various sources (?) funded politics is hopelessly relying on massive propaganda and indoctrination for survival, that kind of politics is indicative of precipitous decline and dissipation. The desperate times prompting desperate actions. The monetized accolades contradictory to actuality is nothing more than megalomania frenzy.

Poignantly, where will politics be without cronyism and sycophancy ad nauseam?

In the dumpster for sure gutter and goon politics in particular living up to its reputation in anything and everything.

As such, transparency and ethics oxymoron to politics, plutocracy reining supremacy is paradoxical political factuality.

Anything destructive and counterproductive is unsustainable and politics is experienced and seasoned in imminent fall due to misguided misinterpretation of power. 

Padmini Arhant 

Author & Presenter 

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

History Lessons on Warfare

September 25, 2022

History Lessons on Warfare 

Padmini Arhant

Since world creation, humanity has been subject to numerous trials and tribulations. The wars, health calamity in epidemic and pandemic, natural disasters, food crisis and different kinds until now.

The lessons from war in particular is poignant defining the battle fought for interests other than defending sovereignty, territorial integrity, individual freedom and civil liberty as invariably fait accompli.

Despite military prowess, nuclear might, superior defense systems and technology compared to their targets, the military engagement yield major setbacks for the aggressors often leading to economic drain and massive human casualties ending in quagmire.

The ravaging war with serious economic costs including the irreversible ones in loss of civilian and military personnel lives are proved counterproductive.

The reasons being misplaced aspirations and miscalculated strategy for the militarily advantaged unwilling and unrelenting in the face of ground reality.

History is testament to this effect – Vietnam, Iraq, Afghanistan, Syria, Yemen…to name a few among several war zones and lately the Russian invasion of Ukraine.

It is hard to comprehend the lack of recognition and acknowledgment in the leadership, strategists and think tanks behind protracted warfare to ceasefire and mitigate further catastrophe. Instead the extended war is pursued more for prestige against practicality.

Again the war waged for territorial annexation and dominance is a lost cause designed to be a failure with permanent damage proven time and time again.

The nation led towards military confrontation for strategic goals, economic gains and individual legacy at the expense of own citizens’ lives and future are self-explanatory experiencing inevitable defeat.

The world war 2 with global conquest in mind and similar ones before or in the present to establish superpower status produced negative outcome for aspirants exposing their vulnerability and inadequacy in specific contexts.

The confrontational military means with more weapons and ground forces by no measure guaranteed to reverse events in the battle ground for the invader considering the will of the attacked to defend national independence from any foreign occupation near and far outweigh the former abnormal wishes to rein control.

Accordingly, heeding lessons from global events in history with respect to warfare, the ceasefire accompanied by solemn commitment translated into action ending bloodshed, violence, deaths and destruction is the only saving grace and pragmatic approach to conclusion of hostility and enmity.

When decisions are made ignoring consequences, it is also incumbent upon decision makers to realize the aftermath and reverse course to the path of peaceful negotiations and dispute settlement.

The real leadership power rest in saving not claiming lives and avert situations heading towards the point of no return.

War is not the choice in exerting authority and superiority. They are ultimately tried and exhausted bringing the conflict to conclusion as nothing is meant to go on forever.

Russian war in Ukraine is no different and would rather benefit in renouncing the current policy of shelling and decimation exacerbating resources besides testing citizens’ patience and trust reflected in street protests against war and mobilization.

Padmini Arhant 

Author & Presenter

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

Israel – War and Aggression over Peace

September 17, 2022

Israel – War and Aggression over Peace

Padmini Arhant

Israel latest bombing of Syria and ongoing occupation with oppression and persecution of Palestinians is proved counterproductive.

The nuclear Israel claimed the only democratic state in the Middle East hopelessly relying on aggression and violence to exert political stance delivered nothing but tensions and hostility.

Citing historic events going back several thousands of years in relentless propaganda in justification of the present Israeli acrimony is futile. Furthermore no nation or society based on race, religion and any convenient denominations could impose malevolence over current population who are not responsible for the past humanitarian crimes against any particular sect or demography.

Unfortunately, the trend not unique to Israel alone.

As a matter of fact the position prevalent in the so-called world’s largest democracy Indian ruling government preaching peace but not practicing in reality is the irony. The grudge against specific segment i.e. muslims in India over centuries old Mughal invasion and aftermath serve ideological discriminatory agenda driven towards a majoritarian statehood.

Similarly Indian government foreign policy monetizing Russian invasion from cheap oil imports essentially boosting Russian carnage of Ukraine with thousands of lives violated while sporting peace badge is an insult to injury for the victims in the prolonged warfare.

Again the western Europe viz. Germany, Austria, Finland…prominently and eastern Europe EU member Hungary defiance in energy dependence on Russia economically finance Russia’s war on Ukraine.

The western Europe strategy ignore own security stake in the complex trade and military engagement with and against Russia at Ukraine’s expense. Notwithstanding the security volatility for the rest of  Europe.

The political catharsis expose self and vested interests in the make- believe public disposition.

Likewise Israel favoring Russian invasion of Ukraine rejecting Ukraine President Volodymyr Zelensky’s televised plea to Israeli Kenesseth mocked upon the reference the final solution the Nazis sought to enforce on the Jews paralleled to Russia’s ambitions for Ukraine.

Israel’s defense contrarily the offense foreign policy as major weapons supplier to war zones arming brutal regimes earlier in Sri Lanka in 2009 against unarmed Tamil civilians or the indefinite bloodshed in Yemen with United States and Israel as key military arsenal providers to Saudi Arabia and coalition extending the never ending Yemen turmoil are not mere defense trade involvement.

Israel funding, weaponizing and facilitating medical treatment to terror outfits with synonymous accusations on Iran and Turkey in the onslaught on Syria is anything but peace seeking democratic norm.

Syrians and the population in the middle east including Israelis in Israel are forced to endure militarized environment in the continuous bombing and shelling of the region.

Israel’s non-military yet direct human rights violation also brought to light in the sale and distribution of the controversial spyware Pegasus and alike to governments and desperate despots anywhere.

The cyber weapons procurement under the guise of espionage activities against terror groups widely deployed targeting civilians like journalists, authors and political critics bear evidence in the anti-humanitarian and anti-democratic values of the state of Israel and the so-called democratic patrons.

In the strange political dynamics, Israeli politics forging alliance with Arab political factions to gain political majority in Kenesseth somehow not pursued in Israeli – Palestinian peace process. The political will to mend ties and form coalition for position of power and authority not necessarily desired in the art of peace and freedom for all as basic human right.

The pragmatic approach to live and let others live in peace for collective progress and prosperity in the meager lifetime of all human beings is ominously missing in politics and policy-making fueling death and destruction as the only means of survival and dominance.

Such principle against conventional wisdom eye for an eye turning the world blind apparently not even a concern amongst those confusing mirage for oasis in the desert.

Reiterating earlier statement elaborated in Israel-Palestine Peace Treaty on this website, Israel’s peace, security and stability lies on recognition of Palestinian statehood with sovereignty and independence to Palestinians in the over seven decades of occupation and repression denying civil rights and dignified existence.

Upon peace-making with independent Palestine, Israel’s relation with neighbors especially Syria, Lebanon, Iran, Iraq and others would normalize on the horizon.

Never too late to choose the path of peace and solidarity renouncing endless enmity and antipathy.

Padmini Arhant 

Author & Presenter 

PadminiArhant.com

Prakrithi.PadminiArhant.com 

« Previous PageNext Page »